خزه جاوا

خزه جاوا یا خزه بوگور ( نام علمی: Taxiphyllum barbieri ) خزه ای از خانواده هیپنییسای است. [ ۱] خزه جاوا بومی جنوب شرقی آسیا است و معمولاً در تزئین آکواریوم های آب شیرین استفاده می شود. به سنگ ها، ریشه ها و چوب های آب آورد می چسبد. در طبیعت، در مناطق مرطوب ساحلی رشد می کند.
این گیاه در ابتدا با عنوان Isopterygium barbieri از وین، ویتنام توصیف شد. [ ۲]
خزه جاوا گونه ای دوپایه و چند ساله است. بالشتک های شل از شاخه های نامنظم را تشکیل می دهد. برگها دو ردیفه و مسطح هستند. این گیاه به صورت طبیعی فقط در طبیعت ویتنام ثبت شده است. [ ۳]
در تجارت آکواریوم، خزه جاوا معمولاً به دو گونه Taxiphyllum barbieri یا Vesicularia dubyana گفته می شود و تشخیص بین این دو گونه دشوار است. [ ۴]
خزه جاوا یکی از رایج ترین خزه ها در تجارت آکواریوم است. نیاز به توجه خاصی ندارد و به راحتی تکثیر می شود. در انواع آب و حتی آب کمی شور و در انواع کیفیت های سبک رشد می کند. بهترین رشد را در دمای ۶۸ تا ۸۶ درجه فارنهایت ( ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد ) دارد، اما می تواند در دماهای خارج از این محدوده زندگی کند. این گیاه پیش زمینه و جلوه خوبی به قسمت جلویی آکواریوم می دهد. خزه جاوا به دلیل ماهیت چسبندگی اش می تواند به فرش خزه ای نیز تبدیل شود. [ ۳]
این خزه مخصوصاً در میان آکواریوم دارانی که بچه ماهی ( بچه ماهی ) پرورش می دهند به دلیل محافظت و استتار آنها در برابر ماهیهای بزرگ دیگر و ماهیهای همنوع خوار محبوب است. برخی از میگوها مخصوصاً میگوهای گیلاسی دوست دارند از میکروارگانیسم های مختلف ( بیوفیلم ) و خرده ریزه هایی که روی خزه جمع می شوند تغذیه کنند. [ ۳]
خزه جاوا را می توان به راحتی از طریق تقسیم تکثیر کرد. برای کشت آبی و زمینی در ویواریوم ها مناسب است. [ ۳] کپسول های اسپور به ندرت در کشت تشکیل می شوند.