خریش. [ خ َ ] ( اِ ) خنده ریش. ( ناظم الاطباء ). خنده خریش.( یادداشت بخط مؤلف ). خنده ای که از روی تمسخر و استهزاء و فسوس بود. ( برهان قاطع ). || کسی که از روی استهزا بر وی خنده کنند. ( از برهان قاطع ) ( از ناظم الاطباء ). || خراش. برداشتگی پوست از بدن. || ( نف ) خراشنده. چیزی که می خراشد. || کدبانو. خاتون خانه. ( ناظم الاطباء ).خریش. [ خ ُ ] ( اِ ) پادشاه. || بزرگ. || کدخدا. || کدبانوی خانه. ( ناظم الاطباء ).
