خریت بن راشد ناجی

[ویکی شیعه] خِرّیت بن راشد ناجی، از صحابه و از خوارج بود. وی در جنگ های رِدّه در ایام خلافت ابوبکر، حضوری مؤثر داشت و حتی در دوره عثمان نیز، به امارت منطقه ای در فارس رسید. وی در جنگ جمل جانب طلحه و زبیر را گرفت. پس از جنگ صفّین، علم مخالفت با امام علی(ع) را برافراشت و به آیین مسیحیت بازگشت و پس از چندبار درگیری با فرستادۀ امام(ع)، کشته شد.
در منابع مطالب اندکی در شرح حال او آمده است. خِّریت بن راشد از طایفه بنی ناجیه بود. در برخی منابع نام او به اشتباه به صورت حارث بن راشد و حریث بن اسد نقل شده است. بنی ناجیه ادعا داشتند که از فرزندان سامة بن لُؤَی بن غالب از قبیله قریش هستند و از این رو خود را قریشی می خواندند؛ اما قریشیان انتساب آنان را رد می کردند و می گفتند که مادر آنان پس از مرگ سامة بن لؤی با فردی غیرقریشی ازدواج کرده و بنی ناجیه از نسل او هستند.
خریت را جزو صحابه پیامبر(ص) شمرده اند؛ چراکه او به همراه گروهی از بنوسامه، در منطقه ای میان مکه و مدینه با پیامبر(ص) دیدار کرد. در جنگ های رِدّه در ایام خلافت ابوبکر، مسلمانان به یاری خرّیت که رهبری بنوناجیه را برعهده داشت، بر لقیط بن مالک ازدی، حاکم شورشی عمان، پیروز شدند. به نوشته سیف بن عمر، خرّیت در دوره عثمان نیز به فرمان عبداللّه بن عامر بن کُرَیز، فرماندار بصره در زمان عثمان، به فرمانروایی منطقه ای در فارس رسید.