رونق زیب دگر دارد کنون طرف چمن
از خری و خطمی و ریحان وشاخ یاسمن.
ابن یمین ( از فرهنگ جهانگیری ).
|| ایوان. صفه. ( از ناظم الاطباء ). || ( ص ) شوم. نحس. نامبارک. ( ناظم الاطباء ) : باز همایون چو جغد گشت خری
جغدک شوم خری همایون شد.
ناصرخسرو ( از فرهنگ جهانگیری ).
خری. [خ َ ] ( حامص ) حماقت. سفاهت. ( از ناظم الاطباء ). بلادت یا نادانی. جهالت. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
به دین از خری دور باش و بدان
که بی دینی ای پور بی شک خریست.
ناصرخسرو.
شیر خدای را چو مخالف شودکسی هرگز مکن مگر به خری هیچ تهمتش.
ناصرخسرو.
ای امت بدبخت بدین زرق فروشان جز کز خری و جهل چنین فتنه چرایید.
ناصرخسرو.
تو دست چپ در این معنی ز دست راست نشناسی کنون با این خری خواهی که اسرار خدا یابی.
سنائی.
گاو را بفروخت حالی خر خریدگاویش بود و خری بر سر خرید.
عطار.
همچو فرعونی مرصع کرده ریش برتر از عیسی پریده از خریش.
مولوی ( مثنوی ).
نیست این از ران گاو ای مفتری ران گاوت می نماید از خری.
مولوی ( مثنوی ).
از پی رد و قبول عامه خود را خر مکن زانکه نبود کار عامه جز خری یا خرخری.
سنائی ( دیوان ص 663 ).
خری. [ خ ُرْ ری ی ] ( ع اِ ) گلوی آسیا. ( از منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از اقرب الموارد ).
خری. [ خ ُرْ ری ی ] ( اِخ ) نام پدر یعقوب بن خره دباغ خری فارسی است. ( از انساب سمعانی ).
خری. [ خ ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان دشت بخش سلوانا شهرستان ارومیه واقعدر 6 هزارگزی شمال خاوری سلوانا در مسیر ارابه رو سلوانا ارومیه ، دره ، سردسیر و آب آن از رود برده سور و محصول آن غلات و توتون و شغل اهالی زراعت و گله داری وراه آن ارابه رو است و در تابستان از راه سلوانا می توان اتومبیل برد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).