خرگوش اروپایی ( نام علمی: Lepus europaeus ) گونه ای از خرگوش است که در اصل بومی جنوب غربی اروپا ( اسپانیا و پرتغال ) و شمال غربی آفریقا است. [ ۲] اما توسط انسان به بسیاری از نقاط دیگر دنیا نیز وارد شده است. جمعیت این حیوان در زیستگاه طبیعی خودش به شدت کاهش یافته و کاهش جمعیت آن شکارچی های وابسته به آن مانند سیاه گوش ایبری و عقاب شاهی اسپانیایی را در آستانه انقراض قرار داده است اما جمعیت آن در برخی نقاط غیربومی به قدری افزایش یافته که باعث مشکلات زیست محیطی فراوان و حتی انقراض برخی گونه های بومی شده است.
خرگوش اروپایی تنها خرگوشی است که اهلی شده و به عنوان منبع غذایی برای استفاده از گوشت آن یا به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شود. ورود خرگوش های رهاشده یا فرار کرده به طبیعت در برخی مناطق باعث مشکلات جدی زیست محیطی شده است. این جانور زادوولد سریعی دارد و در صورتی که شکارچی طبیعی نداشته باشد افزایش سریع جمعیت آن باعث تخریب پوشش گیاهی و خاک خواهد شد. شدیدترین مشکلات در استرالیا و نیوزیلند و جزایری که دشمن طبیعی برای این حیوان وجود ندارد بروز کرده است. این حیوان از معدود جانورانی است که توسط انسان همزمان به عنوان غذا، به عنوان حیوان مونس و به عنوان آفت محصولات کشاورزی در نظر گرفته شده است.
این حیوان برخلاف تصور اشتباه رایج جونده نیست و مثل بقیه خرگوش ها به راستهٔ مستقل خرگوش سانان ( Lagomorpha ) تعلق دارد. خرگوش های اروپایی با ایجاد حفره هایی در سطح زمین لانه سازی می کنند و بیشتر وقت خود را که مشغول تغذیه نیستند در آن ها می گذرانند. خرگوش اروپایی حیوانی اجتماعی است و به صورت گروهی زندگی می کند. آنها بیشتر در ساعات سحر و غروب فعال هستند. غای اصلی آن علف است اما از برگ ها، پوست درختان، جوانه ها و ریشه ها هم تغذیه می کنند.
خرگوش اروپایی توانایی تولید مثل بالایی دارد و توانایی شگفت انگیزی در گسترش سریع جمعیت خود دارد. یک نمونه مهم در استرالیا اتفاق افتاد که در سال ۱۸۵۹ برای اولین بار ۲۴ عدد خرگوش در آن رهاسازی شدند و کمتر از یک قرن بعد تعداد آنها به بیش از ۶۰۰ میلیون رسید.
در گذشته جمعیت خرگوش اروپایی در شبه جزیره ایبری به قدری زیاد بود که فنیقی ها ( ساکنان شرق مدیترانه ) در هزاره دوم پیش از میلاد این منطقه را خرگوشستان ( ای - شَفَن - یم در زبان فنیقی ) می خوانند. در زبان عبری امروزین هم ای - شَفَن - یم به معنی جزیره خرگوش ها است. بر اساس یک تئوری کلمه اسپانیا ( spania در یونانی و Hispania در لاتین ) نیز از همین واژه گرفته شده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخرگوش اروپایی تنها خرگوشی است که اهلی شده و به عنوان منبع غذایی برای استفاده از گوشت آن یا به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شود. ورود خرگوش های رهاشده یا فرار کرده به طبیعت در برخی مناطق باعث مشکلات جدی زیست محیطی شده است. این جانور زادوولد سریعی دارد و در صورتی که شکارچی طبیعی نداشته باشد افزایش سریع جمعیت آن باعث تخریب پوشش گیاهی و خاک خواهد شد. شدیدترین مشکلات در استرالیا و نیوزیلند و جزایری که دشمن طبیعی برای این حیوان وجود ندارد بروز کرده است. این حیوان از معدود جانورانی است که توسط انسان همزمان به عنوان غذا، به عنوان حیوان مونس و به عنوان آفت محصولات کشاورزی در نظر گرفته شده است.
این حیوان برخلاف تصور اشتباه رایج جونده نیست و مثل بقیه خرگوش ها به راستهٔ مستقل خرگوش سانان ( Lagomorpha ) تعلق دارد. خرگوش های اروپایی با ایجاد حفره هایی در سطح زمین لانه سازی می کنند و بیشتر وقت خود را که مشغول تغذیه نیستند در آن ها می گذرانند. خرگوش اروپایی حیوانی اجتماعی است و به صورت گروهی زندگی می کند. آنها بیشتر در ساعات سحر و غروب فعال هستند. غای اصلی آن علف است اما از برگ ها، پوست درختان، جوانه ها و ریشه ها هم تغذیه می کنند.
خرگوش اروپایی توانایی تولید مثل بالایی دارد و توانایی شگفت انگیزی در گسترش سریع جمعیت خود دارد. یک نمونه مهم در استرالیا اتفاق افتاد که در سال ۱۸۵۹ برای اولین بار ۲۴ عدد خرگوش در آن رهاسازی شدند و کمتر از یک قرن بعد تعداد آنها به بیش از ۶۰۰ میلیون رسید.
در گذشته جمعیت خرگوش اروپایی در شبه جزیره ایبری به قدری زیاد بود که فنیقی ها ( ساکنان شرق مدیترانه ) در هزاره دوم پیش از میلاد این منطقه را خرگوشستان ( ای - شَفَن - یم در زبان فنیقی ) می خوانند. در زبان عبری امروزین هم ای - شَفَن - یم به معنی جزیره خرگوش ها است. بر اساس یک تئوری کلمه اسپانیا ( spania در یونانی و Hispania در لاتین ) نیز از همین واژه گرفته شده است.
wiki: خرگوش اروپایی