خرکلوک

لغت نامه دهخدا

خرکلوک. [ خ َ ک َ ] ( اِ مرکب ) امرد قوی هیکل درشت فاعل. ( یادداشت بخط مؤلف ). مرحوم دهخدا آورده اند: این کلمه مرکب از «خر» بمعنی درشت و بزرگ و «کلوک » بمعنی «امرد» است :
زبهر جماع خران خرکلوکان
خرامان بخانه بری پاده پاده.
سوزنی.

پیشنهاد کاربران

بپرس