خرک رباب

لغت نامه دهخدا

خرک رباب. [ خ َ رَ ک ِ رَ / رُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) خرکی که در زیر تارهای رباب گذارند. ( از فرهنگ شعوری ورق 358 ). رجوع به خرک شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس