خرچ خرچ

لغت نامه دهخدا

خرچ خرچ. [ خ ِ رِ خ ِ رِ] ( اِ صوت ) حکایت صوت جویدن چیزی تر و زفت چون خیارو مانند آن. نام آواز چیزی چغر چون خربزه خام و نارسیده و مانند آن زیر دندان. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

حکایت صوت جویدن چیزی تر و زفت چون خیار و مانند آن نام آواز چیزی چغر چون خربزه خام و نارسیده و مانند آن زیر دندان .

پیشنهاد کاربران

بپرس