خروشچفیسم یا خروشچف گرایی شکل و برداشت شخصی از ایدئولوژی مارکسیسم–لنینیسم بود که توسط دبیرکل حزب کمونیست شوروی نیکیتا خروشچف ابداع شده بود.
مائو تسه تونگ ( رهبر و پایه گذار حکومت کمونیستی چین ) در ابتدا با نگاهی مثبت این ایدئولوژی را پذیرفته بود و آن را نسخه ای متمایز از لنینیسم می دانست اما بعدها نگاه حزب کمونیست چین به این برداشت تغییر کرد و «خروشچفیسم» به نوعی تمسخر درباب سیاست های شوروی مبدل گشت.
... [مشاهده متن کامل]
خروشچفیسم مجموعه ای از اصول و سیاست هایی است که توسط سومین دبیرِ اول حزب کمونیست شوروی در جماهیر شوروی سوسیالیستی پیاده شده بود. این اصول عبارتنداز:
• رد استالینیسم: نیکیتا خروشچف اگر چه تا پیش از مرگ استالین یکی از دستیاران وی و از نفرات برگزیدهٔ حزب کمونیست بود اما پس از مرگِ او به یکی از مخالفان و منتقدان سیاست ها و کیش شخصیتی استالین مبدل شد. او پس از انتخاب اش به عنوان دبیرکلی در اولین سخنرانی خود در کنگرهٔ حزب کمونیست، استالین و رفتارهای وی را رد کرد و دوران جدیدی را متصور شد که در تاریخ به دورهٔ استالین زدایی شهرت یافته است. خروشچف، استالین را مسبب مرگ بسیاری از اعضای برجستهٔ حزب دانست و کیش شخصیتی و خودکامگی بی اندازهٔ استالین را مورد انتقاد قرار داد.
• سیاست های اقتصادی : در ادامهٔ سیاست های استالین زدایانهٔ وی در اقتصاد او برنامه ریزی مرکزی دوران استالین در صنایع سنگین را کنار گذاشت و در عوض به توسعهٔ صنایع مصرفی چون لوازم الکترونیکی ( رادیو، تلویزیون ) و دارویی پرداخت.
• مالکیت شخصی : خروشچف برخلاف استالین به منظور رشد و تحریک اقتصاد داخلی اجازهٔ تصرف جزئی مالکیت شخصی همچون مسکن را داد و برنامهٔ ساخت مسکن اشتراکی یادگار استالین را کنار گذاشت. او جای این برنامهٔ دولتی، به سرمایه گذاران خصوصی اجازه داد تا به ساخت و ساز در مسکن بپردازند.
• آزادی های اجتماعی هنر : در دوران نیکیتا خروشچف این امکان برای شهروندان شوروی فراهم شده بود تا آثار هنری سایر کشورها را مشاهده کنند. برهمین اساس برخی کتاب ها، فیلم ها و موسیقی های غربی در شوروی به چاپ رسیدند زیرا خروشچف معتقد بود که تصاویر مطرح شده در این آثار از کیفیت زندگی با جامعهٔ شوروی انطباق دارد و دیگر نمی توان تضاد فاحشی میان کیفیت زندگی اجتماعی و فردی خانوارهای ساکن شوروی با غربی ها پیدا کرد. سفر : برای اولین بار خروشف به مردم اتحاد جماهیر شوروی اجازه داد تا در گروه های بزرگ به خارج از اتحاد جماهیر شوروی سفر کنند. او با انتقاد از محدودیت های سفر دوران استالین، معتقد بود که شهروندان شوروی می توانند با خیال راحت به تماشای سرزمین های غربی بپردازند زیرا دیگر این امر سبب تحریک مردم نمی شود چون کیفیت زندگی در شوروی با غرب تفاوت چندانی ندارد. طبق این سیاست بیش از هفتصد هزار شهروند شوروی در سال ۱۹۵۷ به خارج از سرزمین های شوروی سفر کردند.
مائو تسه تونگ ( رهبر و پایه گذار حکومت کمونیستی چین ) در ابتدا با نگاهی مثبت این ایدئولوژی را پذیرفته بود و آن را نسخه ای متمایز از لنینیسم می دانست اما بعدها نگاه حزب کمونیست چین به این برداشت تغییر کرد و «خروشچفیسم» به نوعی تمسخر درباب سیاست های شوروی مبدل گشت.
... [مشاهده متن کامل]
خروشچفیسم مجموعه ای از اصول و سیاست هایی است که توسط سومین دبیرِ اول حزب کمونیست شوروی در جماهیر شوروی سوسیالیستی پیاده شده بود. این اصول عبارتنداز:
• رد استالینیسم: نیکیتا خروشچف اگر چه تا پیش از مرگ استالین یکی از دستیاران وی و از نفرات برگزیدهٔ حزب کمونیست بود اما پس از مرگِ او به یکی از مخالفان و منتقدان سیاست ها و کیش شخصیتی استالین مبدل شد. او پس از انتخاب اش به عنوان دبیرکلی در اولین سخنرانی خود در کنگرهٔ حزب کمونیست، استالین و رفتارهای وی را رد کرد و دوران جدیدی را متصور شد که در تاریخ به دورهٔ استالین زدایی شهرت یافته است. خروشچف، استالین را مسبب مرگ بسیاری از اعضای برجستهٔ حزب دانست و کیش شخصیتی و خودکامگی بی اندازهٔ استالین را مورد انتقاد قرار داد.
• سیاست های اقتصادی : در ادامهٔ سیاست های استالین زدایانهٔ وی در اقتصاد او برنامه ریزی مرکزی دوران استالین در صنایع سنگین را کنار گذاشت و در عوض به توسعهٔ صنایع مصرفی چون لوازم الکترونیکی ( رادیو، تلویزیون ) و دارویی پرداخت.
• مالکیت شخصی : خروشچف برخلاف استالین به منظور رشد و تحریک اقتصاد داخلی اجازهٔ تصرف جزئی مالکیت شخصی همچون مسکن را داد و برنامهٔ ساخت مسکن اشتراکی یادگار استالین را کنار گذاشت. او جای این برنامهٔ دولتی، به سرمایه گذاران خصوصی اجازه داد تا به ساخت و ساز در مسکن بپردازند.
• آزادی های اجتماعی هنر : در دوران نیکیتا خروشچف این امکان برای شهروندان شوروی فراهم شده بود تا آثار هنری سایر کشورها را مشاهده کنند. برهمین اساس برخی کتاب ها، فیلم ها و موسیقی های غربی در شوروی به چاپ رسیدند زیرا خروشچف معتقد بود که تصاویر مطرح شده در این آثار از کیفیت زندگی با جامعهٔ شوروی انطباق دارد و دیگر نمی توان تضاد فاحشی میان کیفیت زندگی اجتماعی و فردی خانوارهای ساکن شوروی با غربی ها پیدا کرد. سفر : برای اولین بار خروشف به مردم اتحاد جماهیر شوروی اجازه داد تا در گروه های بزرگ به خارج از اتحاد جماهیر شوروی سفر کنند. او با انتقاد از محدودیت های سفر دوران استالین، معتقد بود که شهروندان شوروی می توانند با خیال راحت به تماشای سرزمین های غربی بپردازند زیرا دیگر این امر سبب تحریک مردم نمی شود چون کیفیت زندگی در شوروی با غرب تفاوت چندانی ندارد. طبق این سیاست بیش از هفتصد هزار شهروند شوروی در سال ۱۹۵۷ به خارج از سرزمین های شوروی سفر کردند.
