خروانق

) انگاشته شود که شاید جایگاه نگهداری خرها برای کاربری در آسیاب هایی بوده است که با نیروی جانوران به گردش در می آمده اند. با این همه، این چیم ساده انگارانه است. شاید خَر وان از دو واژه خر: بزرگ و وان: پیروزی ساخته شده باشد و به چیم پیروزی بزرگ باشد. بایسته است بیفزایم که در زبان پارسی پهلوی، وانیدَن ( وان - ) دارای چیم اشغال کردن، تصرّف کردن، پیروز شدن، غلبه کردن، خراب کردن است و خَر افزون بر این که چیم اُلاغ دارد، پیشوندی با چیم بزرگ و بسیار نیز است که در نام هایی چون خرچنگ، خرگوش، و خرپول نیز دیده می شود. از این روی، خَروان دارای چیم "پیروزی بزرگ" است. خَروانا ( مانند دانا ) یا برَهم درستتر آن، خَرواناگ ( مانند داناگ ) دارای چیم پیروزمند و متصرّف بزرگ است که در نامیدن روستایی در وَرزگان ( نه ورزقان! ) در آدورپایگان ( آذربایجان ) نیز پیشینه کهن دارد و چیم ( دلیل ) دیگری برای پارسی پهلوی بودن زبان راستین این مردم این کوست ( منطقه ) داستانیگ ( تاریخی ) ایران زمین است. این برهم دویُم ( دوّم ) نشان می دهد که کرد ( فعل ) خَروانیدَن/ خَروانیتَن با بن نونیگ ( مضارع ) خَروان - نیز به کار گرفته می شده است که چیم به دست آوردن پیروزی بزرگ می باشد. بر این پایه، خَروانیتار/ خَروانیدار/ خَرواناگ/ خَروانان دارای چیم پیروزمند بزرگ خواهند بود. خَروانیشن دارای چیم پیروزی بزرگ را به دست آوردن، خَروانیشنیگ دارای چیم وابسته به پیروزی بزرگ، خَروانیشنیه: پیروزی بزرگ، خَروانَگ/ خَروانینَگ/ پَدیشخَروان: ابزاری برای پیروزی بزرگ، و واژگان خَروانین و خَرواندار دارای چیم قابل پیروزی بزرگ و قابل تصرّف بزرگ خواهند بود. شایسته است که بیفزایم وان نام پارسی پهلوی با چیم پیروزی است که در نامیدن دریاچه وان در ترکیه امروزی که بخشی از آن از ایرانشهر بزرگ جدای شده و بخشی از روم کهن و در نامیدن شهری در گُردستان ( کردستان، پس از تازش اعراب ) نیز به کار گرفته شده است. همه این واژگان و نام های کهن در جای جای این بخش از ایران کهن نشان می دهند که زبان پارسی پهلوی زبان کهن مردمان آدورپایگان و گُردستان و بخشی از ترکیه امروزی بوده است.