خرنه

لغت نامه دهخدا

خرنه. [ خ ُ ن َ ] ( اِخ ) نام ناحیتی است به اطراف آمل و از دهستانهای این ناحیه. ( از سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو بخش انگلیسی ص 114 ).

( اسم ) غرش جانوران مانند گربه و ببر .
نام ناحیتی است باطراف آمل و از دهستانهای این ناحیه .

(خُ نَ یا نِ ) (اِصت . ) غرش جانوران مانند گربه و ببر.

/Kherene/ حریف – هم آورد & نوعی نفرین است & صدای بینی - حنجره & صدایی که اسب از پره های بینی برآورد

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید