خرمن گاه

/xarmangAh/
مترادف خرمن گاه: جاخرمن

لغت نامه دهخدا

خرمن گاه. [ خ ِ/ خ َ م َ ] ( اِ مرکب ) جای کوفتن خرمن. ( از ناظم الاطباء ). جرین. داس. بَیْدَر. ( منتهی الارب ) :
تخم تا در زمین نماند سه ماه
بر از او کی خوری به خرمنگاه ؟
سنائی.
همچنین در ایام فرس آنرا کرج بوهین کره خوانده اند یعنی خرمنگاه کرج. ( از تاریخ قم ص 33 ). خبور؛ خرمنگاه گندم و مانند آن. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) جایی که خرمنها را برای کوبیدن در آنجا گرد کنند محل کوفتن خرمن .

فرهنگ معین

( ~. ) (اِمر. ) جایی که کشاورزان در آن جا غلة خود را خرمن می کنند.

فرهنگ عمید

قطعه زمینی سخت و هموار در کنار مزرعه که در آنجا گندم یا جو دروشده را به وسیلۀ خرمن کوب می کوبند تا کاه از دانه جدا شود.

واژه نامه بختیاریکا

خرمن جا

پیشنهاد کاربران

بپرس