خرمن سوختن

لغت نامه دهخدا

خرمن سوختن. [ خ َ / خ ِ م َ ت َ ] ( مص مرکب ) سوزاندن خرمن. کنایه از بدبخت و مفلس کردن :
آورده اند صحبت خوبان که آتش است
بر من به نیم جو که بسوزند خرمنم.
سعدی.
آتش بیار و خرمن آزادگان بسوز
تا پادشه خراج نخواهد خراب را.
سعدی.

پیشنهاد کاربران

بپرس