خرم نهان

لغت نامه دهخدا

خرم نهان. [ خ ُرْ رَ ن ِ / ن َ ] ( ص مرکب ) آسوده دل. مشعوف. خوشدل. ( از ناظم الاطباء ) :
هنر گیرد این شاه خرم نهان
زفرمان او شاد گردد جهان.
فردوسی.
خردمند و دانا و خرم نهان
تنش زین جهانست و دل زآن جهان.
فردوسی.
سوی مرز ایران نهادند روی
دو خرم نهان شاد و آرام جوی.
فردوسی.
یکی گفت کای شاه خرم نهان
سخن راندی چند پیش مهان.
فردوسی.

پیشنهاد کاربران

خرم نهان: در بیت زیر کنایه ی ایماست از نیکو نهاد .
( ( خورش خانهٔ پادشاه جهان
گرفت آن دو بیدار خرّم نهان ) )
( نامه ی باستان ، جلد اول ، میر جلال الدین کزازی ، 1385، ص 289. )

بپرس