خرم روان

لغت نامه دهخدا

خرم روان. [ خ ُرْ رَ رَ ] ( ص مرکب ) شادروان. آنکه روان او شاد است :
همیشه بودشاد و خرم روان
بی اندوه باشد ز گشت زمان.
فردوسی.
چنان کاین عروس از درم خرم است
بزر بود خرم روان عنصری.
خاقانی.

پیشنهاد کاربران

بپرس