خرقه پوشان. [ خ ِ ق َ / ق ِ ] ( اِ مرکب ) درویشان. صوفیان. ( از ناظم الاطباء ) : گفت این طایفه خرقه پوشان امثال حیوانند. ( گلستان ).خرقه پوشان صوامع را دوتایی چاک شدچون من اندرکوی وحدت لاف یکتایی زدم.سعدی ( طیبات ).خدا را کم نشین با خرقه پوشان رخ از رندان بی سامان مپوشان.حافظ.