خرقه انداختن. [خ ِ ق َ / ق ِ اَ ت َ ] ( مص مرکب ) بخشیدن جامه. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || اقرار و اعتراف نمودن بگناه. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). || عاجز شدن و تسلیم کردن. || از هستی مبرا گشتن. ( برهان قاطع ) ( آنندراج ). || مجرد گردیدن و از خودی بیرون آمدن. ( برهان قاطع ).
