( خرفقة ) خرفقة. [ خ َ ف َ ق َ ] ( ع مص ) سر فروداشتن و خاموش بودن. || دوسیدن بزمین. ( از منتهی الارب ) ( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ).
