خرس آبی. خرس آبی یا خوکچه خزه ای ( نام علمی: Tardigrada ) [ ۱] جانور آبزی کوچکی با هشت پا است که به عنوان گونه ای از پیچیده ترین جانوران شدت دوست شناخته شده است. [ ۲] [ ۳] این جانور یک شاخه از پوست اندازان است که کندرو تباران ( به انگلیسی: Tardigrade ) [ ۴] نیز خوانده می شود.
کندرو تباران شاخه ای از سلسلهٔ جانوران است با گونه های خرد جثه و با طول کمتر از نیم میلی متر که ویژگی آن ها اتصال لَپ های پیشامغز به نخستین گره شکمی ( abdominal ganglia ) است؛ این جانوران چهار جفت پای شکمی دارند که به چنگال یا پنجه ختم می شود و بدنشان بندهای سطحی و پوستک غیر کیتینی دارد. [ ۵]
درازای بزرگ ترین کندرو تبار از ۱٫۵ میلی متر بیشتر نمی شود و بسیاری از آن ها روزهای خود را سرگرم خوردن جلبک ها و باکتری ها و شنا کردن در چکه های آب خزه گلسنگ ها هستند و برای همین تنه برخی از آنها شفاف است. آن ها می توانند در دمای ۲۷۳ - و ۱۵۱ درجهٔ سانتی گراد زنده بمانند و می توانند تا سال ها بی غذا و آب به سر ببرند. این جانوران همچنین می توانند در برابر فشاری بیش از فشار ژرف ترین اقیانوس ها تاب بیاورند یا در محیط خلأ بیرون از جو زمین زنده بمانند. همچنین در دمای جوش اسید نیز به زندگی ادامه داده اند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
چشمگیرترین نکته دربارهٔ این جانور توانایی سازگاری در هر زیستگاهی با هر اندازه از خشکی یا نم است و در جاهایی مانند استوا، هیمالیا و … هم دیده شده اند. اندازه بیشتر آن ها از ۰٫۳ تا ۰٫۵ میلی متر و بزرگ ترین آن ها به کمتر از ۱٫۵ میلی متر می رسد و سرعت حرکت شان نیز آنقدر کند است که به «جانور کُندرو» یا تنبل معروف هستند.
خرس های آبی می توانند در برابر دمایی از صفر مطلق ( صفر کلوین ) تا دمای نقطه جوش آب را ایستادگی کنند. خرس های آبی می توانند در برابر پرتو خورشیدی، پرتو گاما یا پرتو یونی - به میزانی چند صد برابر آنچه که برای یک انسان کشنده است، زنده بمانند. [ ۱۲]
خرس های آبی می توانند بدون آب و غذا مدت های مدید ( در حدود ده سال ) زندگی کنند، تا حدی که میزان آب بدنشان به ۳ درصد برسد. تاردیگریدها بسیار بادوام و ماندگارند. این موجود در سال ۲۰۰۷، به همراه فضانوردان به فضا برده شد و در ۱۰ روز در خلأ مورد آزمایش قرار گرفت و زنده ماند و سپس به زمین بازگردانده شد. [ ۱۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفکندرو تباران شاخه ای از سلسلهٔ جانوران است با گونه های خرد جثه و با طول کمتر از نیم میلی متر که ویژگی آن ها اتصال لَپ های پیشامغز به نخستین گره شکمی ( abdominal ganglia ) است؛ این جانوران چهار جفت پای شکمی دارند که به چنگال یا پنجه ختم می شود و بدنشان بندهای سطحی و پوستک غیر کیتینی دارد. [ ۵]
درازای بزرگ ترین کندرو تبار از ۱٫۵ میلی متر بیشتر نمی شود و بسیاری از آن ها روزهای خود را سرگرم خوردن جلبک ها و باکتری ها و شنا کردن در چکه های آب خزه گلسنگ ها هستند و برای همین تنه برخی از آنها شفاف است. آن ها می توانند در دمای ۲۷۳ - و ۱۵۱ درجهٔ سانتی گراد زنده بمانند و می توانند تا سال ها بی غذا و آب به سر ببرند. این جانوران همچنین می توانند در برابر فشاری بیش از فشار ژرف ترین اقیانوس ها تاب بیاورند یا در محیط خلأ بیرون از جو زمین زنده بمانند. همچنین در دمای جوش اسید نیز به زندگی ادامه داده اند. [ ۶] [ ۷] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰] [ ۱۱]
چشمگیرترین نکته دربارهٔ این جانور توانایی سازگاری در هر زیستگاهی با هر اندازه از خشکی یا نم است و در جاهایی مانند استوا، هیمالیا و … هم دیده شده اند. اندازه بیشتر آن ها از ۰٫۳ تا ۰٫۵ میلی متر و بزرگ ترین آن ها به کمتر از ۱٫۵ میلی متر می رسد و سرعت حرکت شان نیز آنقدر کند است که به «جانور کُندرو» یا تنبل معروف هستند.
خرس های آبی می توانند در برابر دمایی از صفر مطلق ( صفر کلوین ) تا دمای نقطه جوش آب را ایستادگی کنند. خرس های آبی می توانند در برابر پرتو خورشیدی، پرتو گاما یا پرتو یونی - به میزانی چند صد برابر آنچه که برای یک انسان کشنده است، زنده بمانند. [ ۱۲]
خرس های آبی می توانند بدون آب و غذا مدت های مدید ( در حدود ده سال ) زندگی کنند، تا حدی که میزان آب بدنشان به ۳ درصد برسد. تاردیگریدها بسیار بادوام و ماندگارند. این موجود در سال ۲۰۰۷، به همراه فضانوردان به فضا برده شد و در ۱۰ روز در خلأ مورد آزمایش قرار گرفت و زنده ماند و سپس به زمین بازگردانده شد. [ ۱۳]
wiki: خرس آبی