خرزاد اردشیر
لغت نامه دهخدا
خرزاد اردشیر. [ خ ُ دِ اَ دِ] ( اِخ ) نام مادر بابک پدر اردشیر است بنابر قول یاقوت در معجم البلدان و «پل خرزاد» بدو منسوب است. تاریخ نویسان دیگر نام این زن را «رام بهشت » و «میناه بهشت » قید کرده اند، توضیح آنکه : ظهور اردشیر بابکان در زمانی بود که شهر استخر را یکی از رؤسای طایفه بازریگیان موسوم به جوزهر ( جزهر = گوچهر ) در دست داشت ، همچنین در گوپانان ( ناحیه دارابگرد ) و در نقاط دیگرسلسله های کوچک از شاهان محلی وجود داشتند، ساسان که مردی از دودمان نجباء و موبد معبد ناهید ( آناهیتا ) در شهر استخر بود زنی از خاندان بازرنگی بنام «رام بهشت » گرفت ، از او بابک بوجود آمد و انتساب خود را بطایفه بازرنگیان مغتنم شمرده در پارس قوت گرفت و یکی از پسران خود اردشیرنام را در دارابگرد بمقام عالی نظامی ارگبذ رساند. ( از تاریخ کرد تألیف رشید یاسمی ص 170 ). در آنچه گذشت طبری نام مادر اردشتر را «رام بهشت » و بلعمی «میناه بهشت » قید کرده ولی یاقوت این نام را خرزاد مینویسد. ( از تاریخ کرد حاشیه ص 169 ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید