خردپوش. [ خ ِ رَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه عقل او برتر از دیگران است. ( از آنندراج ) : در کندی شمشیر زبان قاتل سیفم در پرده اندیشه خردپوش ظهیرم.عرفی ( دیوان چ جواهری ص 156 ).