از نویسنده ای ناشناس، کتابی به فارسی دربارۀ روش زندگی و آداب حکومت و پادشاهی. در این اثر، که گویا تاریخ کتابت آن ۵۰۴ق است، نکاتی اخلاقی و حکمی از بزرگان و دانشمندان و کتاب های گوناگون نقل شده و وصیت نامۀ خواجه نظام الملک و نامۀ تسلیت ملک شاه سلجوقی به مؤیدالملک پسر خواجه و دلجویی از او آمده است. بیشتر مطالب خردنامه به آثار قرون ۴، ۵ و ۶ق، و نثر آن به شیوۀ سادۀ روزگار آغازین نثر فارسی مانند است و واژگان و ترکیبات بسیار بدیع دارد. نام اصلی کتاب روشن نیست و نام خردنامه را مینوی بر این متن نهاده است. این کتاب به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۶۷، ۱۳۷۲ش).