خرته

لغت نامه دهخدا

( خرتة ) خرتة. [ خ ُ ت َ ] ( ع اِ ) واحد خُرت است. ( منتهی الارب ).
خرته. [ خ َ ت َ ] ( اِخ ) نام اسب همام است. ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

واحد خرت است

گویش مازنی

/Khorte/ مکان آفتاب خور – منطقه ی آفتابگیر

پیشنهاد کاربران

بپرس