خربانیه

لغت نامه دهخدا

( خربانیة ) خربانیة. [ خ َ نی ی َ ] ( اِخ ) فرقه ای است از صابئیان و آنان را چهارتن معلمان است : عاذیمون ، هرمس ، اعیانا، اواذی. گویند که اواذی پیاز و باقلی بر آنان حرام کرده است و گفته بروزی سه بار باید نماز کنند و از جنابت غسل واجب دانند، همچنانکه از مسح میت و گوشت خوک و سگ و از مرغان هر ذات مخلب و کبوتر را پلید شمارند و از شراب و سکر و تدخین منع کنند و تزویج را جز با اجازه ولی و حضور شهود باطل گویند و میان دو زن جمع نکنند و طلاق را جز بحکم حاکم روایی ندهند. ( یادداشت مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس