خرازه

لغت نامه دهخدا

( خرازة ) خرازة. [ خ ِ زَ ] ( ع اِمص ) مشک دوزی. ( از منتهی الارب ) ( از قاموس ) ( از تاج العروس ). || موزه دوزی. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ).
خرازه. [ خ َ زَ / زِ ] ( اِ ) خرزه. آلت تناسل. نره. ( از برهان قاطع ) ( از آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به خرزه در این لغت نامه شود :
هیزان زده بودند صف از بهر خرازه.
سوزنی ( از فرهنگ جهانگیری ).

پیشنهاد کاربران

بپرس