خراجیان

لغت نامه دهخدا

خراجیان. [ خ َ ] ( اِخ ) دهی است از بخش روانسر شهرستان سنندج. واقع در یازده هزارگزی شمال روانسر و کنار راه مالرو عمومی روانسر به شاهینی. این ده کوهستانی و سردسیر و دارای 410 تن سکنه است که بزبان کردی وفارسی متکلم اند. آب آن از چشمه و چاه و محصولاتش لبنیات ، حبوبات و غلات دیم است. اهالی بکشاورزی و گله داری گذران می کنند. و راه آن مالرو است در تابستان به آنجا اتومبیل میتوان برد. گله داران این ناحیه احشام خود را در تابستان بمراتع زرینه دره شرقی کوه شاهو برای تعلیف می برند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

فرهنگ فارسی

دهی است از بخش روانسر شهرستان سنندج واقع در یازده هزار گزی شمال روانسر و کنار راه مالرو عمومی روانسر به شاهینی .

پیشنهاد کاربران

بپرس