خرابة. [ خ َ / خ ِ ب َ ] ( ع مص ) دزدیدن شتر کسی را. ( از منتهی الارب ). رجوع به «خرب » و «خروب » در این لغت نامه شود.
خرابه. [ خ َ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) ویرانه. جای آباد که ویران شده باشد. ( از ناظم الاطباء ) :
از مدرسه برنخاست یک اهل دلی
ویران شود این خرابه دارالجهل است.
( منسوب به خیام ).
ز بی حرزی در آن خاک خرابه مسلمان پخته کافر خورده تابه.
نظامی.
گر اهل معرفتی دل در آخرت بندی نه در خرابه دنیا که محنت آباد است.
سعدی.
کیمیاگر ز غصه مرده و رنج ابله اندر خرابه یافته گنج.
سعدی.
رخت خود در خرابه ای بردم زآن دل افسردگان بیفسردم
نسختم را در اوج نبود
وز خرابی بر اوخراج نبود.
اوحدی مراغه ای.
|| آثار و نشانه هایی که علامت آبادانی جایی بوده است. ( ناظم الاطباء ). || ملک غنیم. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).خرابه. [ خ ِرْ را ب َ ] ( ع اِ ) طرف بینی. ( از منتهی الارب ).
خرابه. [ خ ُ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) آبی که از استخر و تالاب تراوش کند. || جویی که از استخر بجهت زراعت کنند. || نام بیخی است. ( از ناظم الاطباء ).
خرابه. [ خ َرْ را ب َ ] ( ع اِ ) مغاکچه سرین. ( از منتهی الارب ). || سوراخ سوزن. ( از ناظم الاطباء ). || ج ِ، خارب. ( منتهی الارب ).
خرابه. [ خ َ ب ِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان لاهیجان بخش حومه شهرستان مهاباد. واقع در 46هزارگزی باختر مهاباد و 11هزارگزی خاور شوسه بانه به نقده. این ناحیه کوهستانی سردسیر ولی سالم و دارای 103 تن سکنه است که کردی زبانند. دهکده مزبور از رودخانه آواجیر مشروب میشود و محصولاتش : غلات ،توتون ، حبوبات است. اهالی بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی زنان جاجیم می بافند. این ده راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).
خرابه. [ خ َ ب ِ ] ( اِخ ) دهی است ازدهستان برادوست بخش سومای شهرستان ارومیه. واقع در 24500گزی جنوب خاوری هشتیان و 13هزارگزی شمال ارابه رو نازلو به سرو. خرابه ناحیه ای است واقع در دره و سردسیر و دارای 153 تن سکنه که کردی زبانند. آب آن از چشمه و محصولاتش : غلات و توتون می باشد و اهالی آن بکشاورزی و گله داری گذران میکنند و از صنایع دستی جاجیم می بافند. این دهکده راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4 ).بیشتر بخوانید ...