خرابات پرور

لغت نامه دهخدا

خرابات پرور. [ خ َ پ َرْوَ ] ( ن مف مرکب ) آنکه پروده خرابات است ، کنایه از آدم وارد به امور. ( یادداشت بخط مؤلف ) :
من سالخورده پیر خرابات پرورم.
حافظ.

پیشنهاد کاربران

بپرس