خرابات نشین. [ خ َ ن ِ ] ( نف مرکب ) آنکه مقیم خرابات است. آنکه در خرابات است. خراباتی. کنایتی است بنزد صوفیان مر اهل خانقاه را : با خرابات نشینان ز کرامات ملاف هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد.
حافظ.
یاد باد آنکه خرابات نشین بودم و مست و آنچه در مسجدم امروز کم است آنجا بود.
حافظ.
فرهنگ فارسی
آنکه مقیم خراباتست آنکه در خراباتست
پیشنهاد کاربران
دکتر علی اصغر حلبی در توضیح بیت � با خرابات نشینان ز کرامات مبلغ / هر سخن وقتی و هر نکته مکانی دارد �، مراد از � خرابات نشینان � را کسانی می داند که شیفته خرابات دنیایند. منبع : تاریخ تصوف و عرفان صفحه ۱۷۴