خروپف


معنی انگلیسی:
snore

لغت نامه دهخدا

خر و پف. [ خ ُرْ رو پ ُ ] ( اِ صوت ) حکایت صوت خیشوم و دهان خفته بخواب سنگین.قسمی آواز دهان وحلق و بینی بعضی از خفتگان. ( یادداشت بخط مؤلف ).
- خر و پف بلند شدن ؛ خفتن و برآمدن آواز خرنا از دهان و خیشوم. ( یادداشت بخط مؤلف ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) آوایی که بهنگام خواب از دهان شخص بسبب تنفس با دهان بر آید .

فرهنگ عمید

= خُرخُر

دانشنامه آزاد فارسی

خُرو پُف (snoring)
صدای بلند در خواب، ناشی از ارتعاش نرم کام (قسمت عقبی سقف دهان)، براثر جریان هوایی که هم زمان وارد دهان و بینی می شود. این حالت در شرایطی که بینی به صورت ناقص گرفته باشد شایع تر است. وقفۀ تنفس در خواب باعث خروپف بلندی می شود که فرد را بارها از خواب بیدار می کند و موجب خستگی مزمن می شود.

مترادف ها

snore (اسم)
خرناس، خروپف

snort (اسم)
خر خر، خرناس، خروپف، جرعه مشروب

فارسی به عربی

شخیر

پیشنهاد کاربران

خروپف
در متون انگلیسی معمولا با zzz نمایش داده می شود.
صدای تنفس بیش از حد معمول هنگام خواب را خروپف و تولید این صدا را خروپف کردن یا خور خور کردن می گویند.
بهش میگن از خروپفاش خواب نمیتونن برن میگه :مَردِه و خور خور کردنش
snoring

بپرس