خذول

خَذَل: به معنی رها کردن است، و کَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنسَانِ خَذُولًا؛ یکی از سنت های الهی این است که اگر بشر توکل خود را از خدا قطع و چشم امید به بنده داشته باشد، خدا کار او را به بنده واگذار می کند و بنده نیز در مشکلات دست او را رها کرده تا آن فرد بداند که جز خدا پشت و پناهی ندارد.

خذل در مقابل نصر استفاده می شود
یعنی یاری نکردن، رها کردن
خذول یعنی بسیار رها کننده، کسی که بسیار پشت انسان را خالی می کند