خذماء

لغت نامه دهخدا

خذماء. [ خ َ ]( ع ص ، اِ ) بز ماده ای که گوش آن از پهنا کفانیده شده. ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس