خذلبه

لغت نامه دهخدا

خذلبه. [ خ َ ل َ ب َ ] ( ع مص ) نوعی از سست رفتن است بر روی زمین. ( از منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس