خذراف

لغت نامه دهخدا

خذراف. [ خ ِ ] ( ع اِ ) گیاهی است بهاری که چون تابستان رسد خشک گردد. || نوعی شوره گیاه است. ( از تاج العروس ) ( از منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

گیاهی است بهاری که چون تابستان رسد خشک گردد .

پیشنهاد کاربران

بپرس