خذاهویه

لغت نامه دهخدا

خذاهویه. [ خ ُ و ی َ ] ( اِخ ) ابن سهل. وی یکی از فرزندان سهل دانشمند معروف دوره ترجمه عباسی است و در عیون الانباء آمده است : یوسف بن ابراهیم گفت : از شوخی ها و مداعبات سهل کوسج ، یکی آن بود که وی بسال 209 هَ.ق. تمارض کرد و شهودی را نزد خود خواند و در برابر آنان وصیت کرد و ضمن نامه ای نام فرزندان خود را نوشت که نخستین آنها را جورجس بن میخائیل نام برد و گفت : من این فرزند را از مریم دختر بختیشوع خواهر جبرئیل دارم و فرزند ثانی خود را یوحنابن ماسویه و فرزند سوم و چهارم و پنجم خود را شابور و یوحنا و خذاهویه پسر سهل نام برد و گفت : من بر مادر یوحنابن ماسویه و مریم دست یافتم و با آنان زنا کردم و از آن دو جورجس و یوحنا بجهان آمدند. ( از عیون الانباء ج 2 ص 160 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس