خذامی
لغت نامه دهخدا
خذامی. [ خ ِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن محمدبن ابراهیم فقیه نیشابوری ، مکنی به ابواسحاق. وی از کوچه خذام است و از محدثان زمان بود و مذهب ابوحنیفه داشت. ( از معجم البلدان ).
خذامی. [ خ ِ ی ی ] ( اِخ ) ابراهیم بن ابوبشر،وی برادر ابراهیم بن محمد خذامی است. او از عده کثیری در عراق و خراسان حدیث شنید و احمدبن شعیب بن هارون شعبی از او روایت حدیث دارد. ( از معجم البلدان ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید