خدیونشین

لغت نامه دهخدا

خدیونشین. [ خ ِ / خ َ ی ْ وْ ن ِ ] ( اِ مرکب ) اقامتگاه خدیو. || حوزه فرمانروایی خدیو. قلمرو خدیو. || سرزمین یا ناحیتی که حاکم و فرمانروا و اداره کننده آن خدیو باشد. جایی که توسط خدیوی اداره شده. در سابق مصر خدیونشین عثمانی بوده ، زیرا خدیوی بحکومت مصر از طرف عثمانیها معین میشد و در حقیقت محمل امر و نهی خدیوان منصوبه از طرف او بود. ( یادداشت بخط مؤلف ).

پیشنهاد کاربران

بپرس