خدیوجم حسین

[ویکی نور] سید حسین خدیوجم، فرزند سید علی (از مردم اشکذر یزد) یزدی الاصل، در سال 1306ش در مشهد چشم به دنیا گشود. پس از گذراندن دوره ی ابتدایی و متوسطه در سال 1330ش موفق به اخذ دیپلم ادبی شد و در سال 1338ش لیسانس خود را در رشته ی زبان و ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد گرفت و از دانشگاه سن ژوزف بیروت در رشته ی ادبیات عرب به اخذ درجه دکتری نایل گردید. وی مدت ها در دبیرستان های شهر زادگاهش به تدریس اشتغال داشت. سپس به تهران منتقل گردید و در پژوهشکده ی فرهنگ ایران به تدریس پرداخت. پس از آن به عنوان محقق در کتابخانه ی ملی و بنیاد فرهنگ مشغول به کار شد. مدتی نیز رایزن فرهنگی ایران در افغانستان بود.
وی سال هایی از عمر خود را به تحقیق و مطالعه در کتابخانه های مختلف دنیا، به ویژه کشورهای عربی گذراند. از ایشان بیش از سی جلد کتاب در زمینه تحقیق، تصحیح و ترجمه به جا مانده است. وی از محققان آثار غزالی در ایران بود و مهمترین اثرش در این باره تصحیح و ترجمه ی احیاء علوم الدین غزالی است که برای آن پانزده سال عمر صرف نمود.
وی همچنین در چاپ کتاب هفتاد سالگی فرخ در سال 1344ش با مجتبی مینوی همکاری داشت.
وی خدمت در مطبوعات را از سال 1340 آغاز کرد و با نشریه های «سخن»، «نگین» و «راهنمای کتاب» همکاری داشت. به عربی، انگلسی و تا حدودی فرانسوی نیز آشنا بود و به بیشتر کشورهای اروپایی، عربی و شمال آفریقا سفر کرد. وی در مشهد درگذشت و پیکرش در کنار بقعه ای که مشهور به گور غزالی است به خاک سپرده شد.
پایگاه اطلاع رسانی راسخون
احیاء علوم الدین / نوع اثر: کتاب / نقش: به کوشش