[ویکی اهل البیت] خدیجه برغانی قزوینی، (فقیه، محدث، متکلم، متوفی سال 1321 هـ.ق) خدیجه سلطان خانم دختر شیخ محمدصالح برغانی قزوینی، بانویی فقیه، محدث، بصیر به علم کلام، حافظ قرآن و عالم به تفسیر آن، زاهد و عابد بود.
مقدمات و عربی و ادبیات را از علمای خانواده اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را در محضر پدر و عموی خود شهید ثالث آموخت و عرفان را نزد دیگر عموی خود، ملا علی برغانی و فلسفه را نزد آخوند ملا آقا حکمی فراگرفت.
در مدرسه صالحیه در قسمت بانوان کرسی درس داشت. از بانوان نیکوکار و کریم بود، یتیمان و بینوایان و نیازمندان به او رجوع می کردند و در مسایل فقهی و علمی فتوا می داد. او دارای تألیفاتی از جمله: مجموعه المسایل، رسائل فی الفقه، بعض الرسائل العرفانیه است. وی با میرزا مفید بن سید میرزا حسن قزوینی ازدواج کرد و پنج فرزند پسر به دنیا آورد که مشهورترین آن ها سید میرزا مسعود قزوینی معروف به شیخ الاسلام است. وی حدود سال 1321 بدرود حیات گفت.
معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن ها
مقدمات و عربی و ادبیات را از علمای خانواده اش فراگرفت و فقه و اصول و تفسیر و حدیث را در محضر پدر و عموی خود شهید ثالث آموخت و عرفان را نزد دیگر عموی خود، ملا علی برغانی و فلسفه را نزد آخوند ملا آقا حکمی فراگرفت.
در مدرسه صالحیه در قسمت بانوان کرسی درس داشت. از بانوان نیکوکار و کریم بود، یتیمان و بینوایان و نیازمندان به او رجوع می کردند و در مسایل فقهی و علمی فتوا می داد. او دارای تألیفاتی از جمله: مجموعه المسایل، رسائل فی الفقه، بعض الرسائل العرفانیه است. وی با میرزا مفید بن سید میرزا حسن قزوینی ازدواج کرد و پنج فرزند پسر به دنیا آورد که مشهورترین آن ها سید میرزا مسعود قزوینی معروف به شیخ الاسلام است. وی حدود سال 1321 بدرود حیات گفت.
معاونت پژوهش مرکز حوزه های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آن ها