خدنگ

خَدَنگان ( نام علمی: Herpestidae ) خانواده ای از گوشتخواران کوچک در زیرراستهٔ گربه سانیان هستند. آن ها در جنوب اوراسیا و آفریقا زندگی می کنند و ۳۴ گونهٔ مختلف دارند که در ۱۴ سرده قرار می گیرند.
اندازه آن ها بین ۲۴ تا ۵۸ سانتیمتر بدون احتساب دم است. خدنگ کوچک معمولی با ۳۲۰ گرم وزن کوچک ترین آن ها و خدنگ دم سفید با ۵ کیلوگرم بزرگترین آن هاست که تقریباً به اندازه یک گربه است. برخی از آن ها زندگی فردی و برخی دیگر زندگی گروهی دارند و شکار خود را بین همدیگر و توله هایشان تقسیم می کنند. حشرات، خرچنگ ها، کرم خاکی، مارمولک، مارها، پرندگان، و جوندگان از شکارهای اصلی این جانوران است. آن ها تخم پرندگان و لاشه هم می خورند.
خدنگان شباهت شگفت انگیزی با راسویان دارند. هر دو گروه صورت و بدن دراز، گوش های گرد و کوچک، پاهای کوتاه، دم مخروطی و بلند دارند. ساختمان دندان آن ها هم مشابه است و بیشتر گونه های خدنگ مثل راسوسانان از غده های ترشح مقعدی برای نشانه گذاری قلمرو و علامت دهی جنسی برخوردارند. البته هیچ خویشاوندی نزدیکی بین این دو گروه وجود ندارد ( راسوها از زیرراستهٔ سگ سانیان هستند ) و تکامل همگرا موجب شباهت آن ها شده است. البته راسوها بیشتر شب گرد هستند و به خوبی از درخت بالا می روند اما خدنگ ها روزگرد هستند و برای زندگی زمینی تکامل یافته اند.
برخی گونه های خدنگ به خوبی رام شده و حقه های ساده را هم یادمی گیرند و می توان از آن ها برای کنترل موش ها و آفات دیگر استفاده کرد. خدنگ ها برای از بین بردن موش های صحرایی و مارها به جزایر کارائیب و هاوایی برده شدند اما آن ها بیشتر به سراغ جانوران بومی آسیب پذیر رفته و تأثیر ویرانگری بر محیط زیست این جزایر گذاشتند.
خدنگ ها در مقابل زهر مارها مصونیت دارند و این به دلیل آن است که گیرنده های استیل کولین در سیستم عصبی آن ها به گونه ای شکل گرفته که غیرممکن است زهرهای عصبی مارها به آن چسبیده و سیستم عصبی آن ها را با مشکلی مواجه کند. محققان در حال تحقیق در این مورد هستند که آیا مکانیسم مشابهی از خدنگ ها در مقابل زهرهای خونی مارها هم حفاظت می کند یا خیر.
چندین گونه خدنگ از جمله خدنگ خاکستری به دلیل مهارتی که در جنگ با مارهای سمی به ویژه کبرا دارند، شهرت یافته اند. چابکی، پوست کلفت و ایمنی در مقابل سم مار موجب پیروزی آن ها در این نبردها شده اما باید توجه داشت که خدنگ ها به طور معمول از کبراها پرهیز می کنند و علاقه ای هم به خوردن گوشت آن ها ندارند.

خدنگ (جیرفت). خدنگ روستایی در دهستان اسلام آباد بخش مرکزی شهرستان جیرفت استان کرمان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۲۰۱ نفر ( ۶۵خانوار ) بوده است. [ ۱]
دکتر محمدرضا بهمنی خدنگ، معاون همکاری های علمی و فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی

خدنگ (سرده). خدنگ یا خدنگ های آفریقایی ( نام علمی: Herpestes ) نام یک سرده از خانواده خدنگ ها است. چند گونه در سرده به عنوان خدنگ باریک شناخته می شوند. این سرده به عنوان سرده شاخص از خانواده خدنگ می باشد که شامل ۵ - ۶ گونه زنده و هر گونه دارای چندین زیرگونه می باشد. بقایای فسیلی سه گونه ماقبل تاریخ در فرانسه حفاری شد و در سال ۱۸۵۳ شرح داده شد.
گونه های این سرده دارای دودیسی جنسی هستند و ماده ها کوچک تر از نرها هستند. وزن آنها بین ۰٫۶ تا ۳٫۶ کیلوگرم ( ۱٫۳ تا ۷٫۹ پوند ) است. [ ۱] نرها دارای یک کروموزوم کمتر از ماده ها هستند، زیرا یک کروموزوم Y به اتوزوم منتقل می شود. [ ۲]
• خدنگ آسیایی کوچک, Herpestes javanicus
• H. j. javanicus
• H. j. auropunctatus
• H. j. exilis
• H. j. orientalis
• H. j. pallipes
• H. j. palustris
• H. j. peninsulae
• H. j. perakensis
• H. j. rafflesii
• H. j. rubrifrons
• H. j. siamensis
• H. j. tjerapai
• H. e. edwardsii
• H. e. ferrugineus
• H. e. lanka
• H. e. montanus
• H. e. nyula
• H. u. urva
• H. u. annamensis
• H. u. formosanus
• H. u. sinensis
• H. b. brachyurus
• H. b. hosei
• H. b. javanensis
• H. b. palawanus
• H. b. parvus
• H. b. sumatrius
• H. s. semitorquatus
• H. s. uniformis
• H. f. fuscus
• H. f. flavidens
• H. f. maccarthiae
• H. f. rubidior
• H. f. siccatus
• H. v. vitticollis
• H. v. inornatus
• H. s. smithii
• H. s. thysanurus
• H. s. zeylanius
• H. i. ichneumon
• H. i. angolensis
• H. i. cafra
• H. i. centralis
• H. i. funestus
• H. i. mababiensis
• H. i. numidicus
• H. i. parvidens
• H. i. sabiensis
• H. i. sangronizi
• H. i. widdringtonii

خدنگ (جانورشناسی)
رجوع شود به:نمدار