در بریتانیا ( انگلستان، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی ) یک سامانه ملی بهداشت و مراقبت های پزشکی تحت عنوان سازمان ملی تأمین بهداشت و درمان NHS وجود دارد. خدمات درمانی در بریتانیا در مناطق انگلند، ولز، اسکاتلند و ایرلند شمالی دارای سیاست های مستقل به خود است.
بودجه این سازمان از مالیات ها و بیمه ملی تأمین می گردد. عموم مردم بریتانیا برای بهداشت و مراقبت های پزشکی و درمانی هزینه ای نمی پردازند.
مردم بریتانیا توسط پزشکان عمومی GP مربوط به محدوده مکانی خود تحت نظر درمانی می باشند. کسانی که بیمار می شوند یا نیاز به دکتر پیدا می کنند می توانند به پزشک عمومی ناحیه خود مراجعه کرده یا با تلفن کردن به وی، دکتر را به خانه بیاورند.
مردم بریتانیا موظفند بخشی از هزینه داروها را خود بپردازند اما کودکان، افراد بالای ۶۰ سال و بیکاران از این پرداخت معاف هستند.
در صورت صلاح دید و لزوم، پزشک عمومی بیمار را به یک بیمارستان اعزام می کند تا تحت نظر و معاینه یک پزشک متخصص قرار گیرد.
در حالتی که شخص بیمار در حالت اورژانس قرار داشت، آمبولانس به صورت رایگان او را به بیمارستان انتقال می دهد. در بیمارستان، بیمار اورژانسی به صورت مجانی تحت مراقبت های پزشکی و خدمات درمانی قرار می گیرد.
با وجود این که سازمان ملی تأمین بهداشت و درمان خدمات رایگان می دهد ولی مردم بریتانیا اغلب برای استفاده از این مزایای دولتی مجبورند زمان های طولانی در انتظار این امتیازات درمانی باشند. نوبتی بودن و انتظارهای طولانی، موضوع بحث برانگیز برای مردم و سیاستمداران بریتانیا بوده است.
گروه اندکی از مردم بریتانیا ترجیح می دهند از مراکز خصوصی استفاده کنند. این افراد خود را تحت بیمه درمانی خصوصی قرار می دهند.
با افزایش سن متوسط در بریتانیا، نگرانی ها درباره خدمات درمانی افزایش پیدا کرده است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبودجه این سازمان از مالیات ها و بیمه ملی تأمین می گردد. عموم مردم بریتانیا برای بهداشت و مراقبت های پزشکی و درمانی هزینه ای نمی پردازند.
مردم بریتانیا توسط پزشکان عمومی GP مربوط به محدوده مکانی خود تحت نظر درمانی می باشند. کسانی که بیمار می شوند یا نیاز به دکتر پیدا می کنند می توانند به پزشک عمومی ناحیه خود مراجعه کرده یا با تلفن کردن به وی، دکتر را به خانه بیاورند.
مردم بریتانیا موظفند بخشی از هزینه داروها را خود بپردازند اما کودکان، افراد بالای ۶۰ سال و بیکاران از این پرداخت معاف هستند.
در صورت صلاح دید و لزوم، پزشک عمومی بیمار را به یک بیمارستان اعزام می کند تا تحت نظر و معاینه یک پزشک متخصص قرار گیرد.
در حالتی که شخص بیمار در حالت اورژانس قرار داشت، آمبولانس به صورت رایگان او را به بیمارستان انتقال می دهد. در بیمارستان، بیمار اورژانسی به صورت مجانی تحت مراقبت های پزشکی و خدمات درمانی قرار می گیرد.
با وجود این که سازمان ملی تأمین بهداشت و درمان خدمات رایگان می دهد ولی مردم بریتانیا اغلب برای استفاده از این مزایای دولتی مجبورند زمان های طولانی در انتظار این امتیازات درمانی باشند. نوبتی بودن و انتظارهای طولانی، موضوع بحث برانگیز برای مردم و سیاستمداران بریتانیا بوده است.
گروه اندکی از مردم بریتانیا ترجیح می دهند از مراکز خصوصی استفاده کنند. این افراد خود را تحت بیمه درمانی خصوصی قرار می دهند.
با افزایش سن متوسط در بریتانیا، نگرانی ها درباره خدمات درمانی افزایش پیدا کرده است.
