( خدبة ) خدبة. [ خ َ دِ ب َ ] ( ع ص ) حربه بسیار بران که زخم را فراخ کند. || زن احمق. || زن دراز. || زن شتابکار. || زن خودسر و خودرأی. ( از منتهی الارب ). خدبة. [ خ ِ دَب ْ ب َ ] ( ع اِ ) مؤنث خِدَب است. ( از منتهی الارب ). رجوع به خدب شود. خدبة. [ خ ِ ب َ ] ( ع اِمص ) درازی. یقال : فی لسانه خدبة. ( از متن اللغة ).
