خدایان مصر باستان، خدایان و ایزدبانوانی اند که در مصر باستان پرستش می شدند. باورها و آیین های پیرامون این خدایان هستهٔ دین مصر باستان را تشکیل می داد که از زمانی پیش از تاریخ پدید آمده بوده اند. خدایانی که نمایانگر نیروها و پدیده های طبیعی بودند را مصریان پشتیبانی می کردند و آن ها را با پیشکش کردن قربانی و برگزاری آیین ها ستایش می کردند تا این نیروها طبق ماعت یا نظم الهی به کار خود ادامه دهند. پس از بنیان گذاری کشور مصر در حدود ۳۱۰۰ پ. م، متصدی انجام این امور را فرعون کنترل می کرد که ادعای نمایندهٔ خدایان بودن را داشت و معابد مصری را که محل اجرای آیین ها سامان می بخشید.
بلندپایه ترین خدا، در دوران های مختلف متغیر بوده است و به رع خداوند خورشید، آمون خداوند اسرارآمیز و الهه مادر ایزیس گفته می شده است. آفریدگاری جهان و اغلب توان زندگی بخش خورشید به بلندپایه ترین خدا ارتباط داده می شده است. بر اساس بخشی از نوشته های مصر در مورد این خدایان برتر، برخی از محققان استدلال نموده اند، که مردم مصر یک قدرت واحد الهی را به رسمیت می شناختند که در پشت همه چیز و حاضر در وجود تمام خدایان دیگر بود. اما به نظر آنان هیچگاه جهان بینی چندخدایی اصلی شان را رها نکردند، به جز احتمالاً در دوران آتونیسم در قرن ۱۴ پیش از میلاد، هنگامی که دین رسمی به طور انحصاری در پرستش آتون خدای خورشید غیر شخصی متمرکز شده بود.
باور بر این بود که خدایان در میان جهان حضور دارند و قادرند که بر حوادث طبیعی و حیات انسانی تأثیر بگذارند. تعامل انسان ها با آن ها در معابد و زیارتگاه های غیررسمی برای دلایل شخصی و هم چنین اهداف بزرگ تر جشن های آیینی کشور بود. مصریان برای درخواست یاری از خدایان نیایش می کردند و با انجام آیین هایی برای وادار کردن خدایان به کاری استفاده می کردند و از آن ها طلب مشورت می کرده اند. رابطهٔ انسان ها با خدایانشان بخشی اصولی از جامعه مصری بود.
موجوداتی که در سنت باستانی مصر به عنوان خدا شناخته می شوند به سختی شمرده می شوند. نوشته های مصری نام بسیاری از خدایان را فهرست می کنند که سرشت شان ناشناخته است و اشاره مبهم و ناسرراستی به دیگر خدایانی می کنند که حتی نامی از ایشان برده نمی شود. جیمز پیتر آلن مصرشناس تخمین می زند که ۱۴۰۰ خدا در نوشته های مصری نام برده می شوند در حالیکه همکارش کریستین لیتز می گوید هزاران خدا وجود دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبلندپایه ترین خدا، در دوران های مختلف متغیر بوده است و به رع خداوند خورشید، آمون خداوند اسرارآمیز و الهه مادر ایزیس گفته می شده است. آفریدگاری جهان و اغلب توان زندگی بخش خورشید به بلندپایه ترین خدا ارتباط داده می شده است. بر اساس بخشی از نوشته های مصر در مورد این خدایان برتر، برخی از محققان استدلال نموده اند، که مردم مصر یک قدرت واحد الهی را به رسمیت می شناختند که در پشت همه چیز و حاضر در وجود تمام خدایان دیگر بود. اما به نظر آنان هیچگاه جهان بینی چندخدایی اصلی شان را رها نکردند، به جز احتمالاً در دوران آتونیسم در قرن ۱۴ پیش از میلاد، هنگامی که دین رسمی به طور انحصاری در پرستش آتون خدای خورشید غیر شخصی متمرکز شده بود.
باور بر این بود که خدایان در میان جهان حضور دارند و قادرند که بر حوادث طبیعی و حیات انسانی تأثیر بگذارند. تعامل انسان ها با آن ها در معابد و زیارتگاه های غیررسمی برای دلایل شخصی و هم چنین اهداف بزرگ تر جشن های آیینی کشور بود. مصریان برای درخواست یاری از خدایان نیایش می کردند و با انجام آیین هایی برای وادار کردن خدایان به کاری استفاده می کردند و از آن ها طلب مشورت می کرده اند. رابطهٔ انسان ها با خدایانشان بخشی اصولی از جامعه مصری بود.
موجوداتی که در سنت باستانی مصر به عنوان خدا شناخته می شوند به سختی شمرده می شوند. نوشته های مصری نام بسیاری از خدایان را فهرست می کنند که سرشت شان ناشناخته است و اشاره مبهم و ناسرراستی به دیگر خدایانی می کنند که حتی نامی از ایشان برده نمی شود. جیمز پیتر آلن مصرشناس تخمین می زند که ۱۴۰۰ خدا در نوشته های مصری نام برده می شوند در حالیکه همکارش کریستین لیتز می گوید هزاران خدا وجود دارد.
wiki: خدایان مصر باستان