از فضل خداوند و خداوندی سلطان
امروز من از دی به و امسال من از پار.
فرخی.
ای ملک مسعودبن محمود کاحرار زمان بر خداوندی و شاهی تو دارند اتفاق.
منوچهری.
حشمت مجلس عالی بزرگ است زهی که نداشتیم بدان مجلس بزرگ چیزی نبشتن. بخواجه نبشتیم تا این کار را بخداوندی تمام کند. ( تاریخ بیهقی ). نگریست و گفت : من هرگز حق خداوندی این پادشاه فراموش نکنم. ( تاریخ بیهقی ).خداوندی و خوبی و جوانی
تن آسانی و ناز و کامرانی
چو چیزی زآنچه داری بیش خواهی
ز بیشی خواستن یابی تباهی.
( ویس و رامین ).
خداوندی همی بایدت و خدمت کرد نتوانی گرش خدمت کنی بدهد خداوندت خداوندی.
ناصرخسرو.
بجز او را بخداوندی تعیین نکند.سوزنی.
قدم برداشتی و رنجه بودی کرم کردی خداوندی نمودی.
نظامی.
مطرب عشق این زند وقت سماع بندگی بند و خداوندی صداع.
مولوی.
خداوندی بجای بندگان کردخداوندا ز آفاتش نگهدار.
حافظ.
|| ( حامص ) ربوبیت. الهیت : نبینی که بر آسمان و زمین
مر او را خداوندی و مهتریست.
ناصرخسرو.
کشمکش هرچه در او زندگی است پیش خداوندی او بندگی است.
نظامی.
مرا چه بندگی از دست و پای برخیزدمگر امید بخشایش خداوندی.
سعدی ( طیبات ).
ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که بجا آورد.
سعدی.
|| ( ص نسبی ) منسوب بخداوند. منسوب به خواجه. منسوب بشاه : در دولت خداوندی همگنان را راضی کردم ، مگر حسود را که راضی نمیشود؛ الا بزوال نعمت من و اقبال دولت خداوندی. ( گلستان سعدی ).گر التفات خداوندیش بیاراید
نگارخانه چینی و نقش ارتنگیست.
سعدی.