کسی که سرزمین را آفریده ، بهشت هم آفریده
خداوندی که صاحب بهشت است
خداوندی که دارنده نام هاست
در شعر فردوسی:
�خداوند نام و خداوند جای. . . � احتمالاً �خداوند نام� به معنای خداوند عالم غیب و ماوراء است ( در تضاد با �جای� که معنای مکان دارد. )
در شعر فردوسی:
�خداوند نام و خداوند جای. . . � احتمالاً �خداوند نام� به معنای خداوند عالم غیب و ماوراء است ( در تضاد با �جای� که معنای مکان دارد. )