خدامراد مرادیان استاد ادبیات عرب در دهه های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ خورشیدی دانشگاه های تهران، اسکندریه و الازهر و عین شمس، مصر و مؤسس گروه زبان و ادبیات پارسی در دانشگاه های صنعا و عدن است. او پس از انقلاب عملاً از تدریس کناره گیری کرد. [ نیازمند منبع]
خدامراد مرادیان، فرزند محمد حسن در سال ۱۳۱۱ در روستای ریز قبلی، شهر به دنیا آمد؛ و تحصیلات مقدماتی خود را در مکتب خانه های جعفر زاهدی و عبدالوهاب احمدی و غلامحسین ادیبی شروع و سپس تحصیلات حوزوی را از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۵ در مدرسه علوم دینی ریز قبلی ( مدرسه محمودیه ) تا دوره سطح، ادامه داد و هم زمان نیز دوره ابتدایی و سیکل اول و پنج علمی و شش ادبی آن روز را به صورت متفرقه خواند و موفق به اخذ دیپلم کامل متوسطه گردید. سپس در سال ۱۳۳۵ عازم تهران شد و هم زمان در دو رشته حقوق و زبان و ادبیات عربی پذیرفته شد که به عنوان فرد برگزیده تحصیل در رشته زبان و ادبیات عربی دانشکده الهیات را جهت ادامه تحصیل برگزید. سپس وی در سال دوم تحصیل ( ۱۳۳۶ ) در چهارچوب برنامه های تبادل فرهنگی با دانشگاه های خارجی به عنوان فرد برگزیده عازم دانشکده ادبیات گردید و پس از شش سال هم زمان با اخذ درجه لیسانس ادبیات عربی دانشگاه تهران موفق به دریافت لیسانس و فوق لیسانس در رشته زبان و ادبیات عربی از دانشگاه بغداد شد. او در سال ۱۳۴۴ به کشور بازگشت و اقدام به تداوم تحصیلات تکمیلی تا سطح دکترای ادبیات عربی در سال ( ۱۳۴۶ ) در نمود که در ادامه در سال ( ۱۳۴۹ ) از خدمت در آموزش و پرورش به گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه تهران منتقل و در پست استادی این دانشگاه مشغول به خدمت شد. خدامراد مرادیان به دعوت مراکز و دانشگاه های علمی عرب شامل دانشگاه اسکندریه، الازهر و عین شمس جهت تدریس در این مراکز عازم کشور مصر گردید و این روند تا سال ۱۳۵۷و زمان بوقوع پیوستن تحولات اجتماعی در ایران ادامه داشت که در این سال به کشور مراجعت کرد و اقدام به تدریس در دانشگاه های تهران و کرج نمود، تا این که در سال ۱۳۷۵ بنا به دعوت وزارت امور خارجه جهت تدریس زبان وادبیات پارسی به کشور یمن مسافرت نمود و موفق به تأسیس گروه زبان و ادبیات پارسی در دانشگاه های صنعا و عدن همزمان با تدریس در آنجا گردید.
فعالیت های اجرایی و علمی مرادیان همزمان با تحصیل دردانشگاه بغداد با تدریس در دبیرستان علوی ایرانیان نجف اشرف و دبیرستان شرافت بغداد و استخدام در وزارت آموزش و پرورش ایران شروع شد که در مرحله بعدی پس از بازگشت به کشور به تدریس در دبیرستان های البرز، گواشیر و واحدی پرداخت و در سال ۱۳۴۹ نیز رسماً به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفخدامراد مرادیان، فرزند محمد حسن در سال ۱۳۱۱ در روستای ریز قبلی، شهر به دنیا آمد؛ و تحصیلات مقدماتی خود را در مکتب خانه های جعفر زاهدی و عبدالوهاب احمدی و غلامحسین ادیبی شروع و سپس تحصیلات حوزوی را از سال ۱۳۲۰ تا ۱۳۳۵ در مدرسه علوم دینی ریز قبلی ( مدرسه محمودیه ) تا دوره سطح، ادامه داد و هم زمان نیز دوره ابتدایی و سیکل اول و پنج علمی و شش ادبی آن روز را به صورت متفرقه خواند و موفق به اخذ دیپلم کامل متوسطه گردید. سپس در سال ۱۳۳۵ عازم تهران شد و هم زمان در دو رشته حقوق و زبان و ادبیات عربی پذیرفته شد که به عنوان فرد برگزیده تحصیل در رشته زبان و ادبیات عربی دانشکده الهیات را جهت ادامه تحصیل برگزید. سپس وی در سال دوم تحصیل ( ۱۳۳۶ ) در چهارچوب برنامه های تبادل فرهنگی با دانشگاه های خارجی به عنوان فرد برگزیده عازم دانشکده ادبیات گردید و پس از شش سال هم زمان با اخذ درجه لیسانس ادبیات عربی دانشگاه تهران موفق به دریافت لیسانس و فوق لیسانس در رشته زبان و ادبیات عربی از دانشگاه بغداد شد. او در سال ۱۳۴۴ به کشور بازگشت و اقدام به تداوم تحصیلات تکمیلی تا سطح دکترای ادبیات عربی در سال ( ۱۳۴۶ ) در نمود که در ادامه در سال ( ۱۳۴۹ ) از خدمت در آموزش و پرورش به گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه تهران منتقل و در پست استادی این دانشگاه مشغول به خدمت شد. خدامراد مرادیان به دعوت مراکز و دانشگاه های علمی عرب شامل دانشگاه اسکندریه، الازهر و عین شمس جهت تدریس در این مراکز عازم کشور مصر گردید و این روند تا سال ۱۳۵۷و زمان بوقوع پیوستن تحولات اجتماعی در ایران ادامه داشت که در این سال به کشور مراجعت کرد و اقدام به تدریس در دانشگاه های تهران و کرج نمود، تا این که در سال ۱۳۷۵ بنا به دعوت وزارت امور خارجه جهت تدریس زبان وادبیات پارسی به کشور یمن مسافرت نمود و موفق به تأسیس گروه زبان و ادبیات پارسی در دانشگاه های صنعا و عدن همزمان با تدریس در آنجا گردید.
فعالیت های اجرایی و علمی مرادیان همزمان با تحصیل دردانشگاه بغداد با تدریس در دبیرستان علوی ایرانیان نجف اشرف و دبیرستان شرافت بغداد و استخدام در وزارت آموزش و پرورش ایران شروع شد که در مرحله بعدی پس از بازگشت به کشور به تدریس در دبیرستان های البرز، گواشیر و واحدی پرداخت و در سال ۱۳۴۹ نیز رسماً به عنوان استاد زبان و ادبیات عربی دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول به تدریس شد.
wiki: خدامراد مرادیان