خداش

لغت نامه دهخدا

خداش. [ خ ِ ] ( اِخ ) از اعلام است.
- ابوالخداش ؛ گربه. ( ناظم الاطباء ).
خداش. [ خ ِ ] ( اِخ ) بعضی ها نام او را ابن حصین بن الاصم بن عامربن رواحةبن حجربن عبدبن معیص بن عامربن لؤی القرشی عامر معروف به ابن بشیر آورده و بعض دیگر او را خراش ( یعنی به راء بدل دال ) ذکر کرده اند. ابن کلبی میگوید: او را با پیغمبر صحبتی بوده و بنظر بنوعامر او کسی است که مسیلمة کذاب را کشت. دارقطنی این مطلب را تأیید می کند و ابن عبدالبرقی چنین اخراج کرده که خداش بن بشیر و خداش بن حصین یکی بوده اند. ( از الاصابه قسم 1 ص 105 ).
خداش. [ خ ِ ] ( اِخ )ابن ابی خداش مکی. وی از مدرکین زمان پیغمبر بود. ابوعامر عقدی از داودبن ابی هند از ایوب بن ثابت از صفیه دخت بحریه روایت میکند و میگوید: صفیه گفت : عم من از نبی تقاضای بخشش سینی ای کرد و ابن منده نیز آن را ذکر نموده است. ابن سکن گفت : این حدیث مشهور نیست و از او روایت حدیثی دیگر کرد که در اسناد آن نظر است.جز این ابن سکن از طریق دیگر از ایوب بن ثابت از بحریه اخراج حدیث کرد بر این مبنا که ثابت گفت عم بحریه خداش پیغمبر را دید که در کاسه ای غذا می خورد او طلب بخشش آن سینی کرد. ایوب بن ثابت گفت : چون عمر بر آنها وارد می شد، میگفت سینی رسول خدا را برای من بیاورید. ابن سکن گفت : این حدیث از بحریه نیز نقل شده منتها از طریق عم او بنام فراس ولی ثابت نشده است. صاحب اصابه میگوید: ابوموسی از طریق محمدبن معمر از ابی عامر چنین روایت کرده است که ابوموسی از یحیی بن ثابت از صفیه این حدیث را روایت کرده ، منتهی نام عم او را «فراس » ذکر نمود. به آخر آن اضافه کرده که ما آن سینی را برای او می آوردیم ؛ پس او آن را از آب زمزم پر میکرد و از آن می نوشید و بر صورتش می پاشید. شاید برای ابی عامر در این جادو اسناد بوده است. ولی ظاهر آن است که هر دو یکی هستند و یکی از دو اسم مصحف دیگر است و ترجیح با «خداش » است. ( از اصابه قسم 1 ص 105 ).
خداش. [ خ ِ ] ( اِخ ) ابن بشربن خالدبن حرث ، مکنی به ابویزید تمیمی و معروف به بعیث بصری. وی از خطیبان و شاعران و بزرگان عرب است که بحدود چهل سال بین او و جریر مهاجاة بود و در ظرف این مدت یکی بر دیگری فائق نیامد و هیچ دو شاعر عرب چه در دوره جاهلیت وچه در اسلام چنین مهاجاتی نکردند. فرزدق بعیث را کمک می کرد و بعیث نیز ابن ام غسان را بر ضد جریر برمی انگیخت. از آنچه بعیث بر ضد جریر گفته ابیات زیر است :بیشتر بخوانید ...

فرهنگ فارسی

بوسلامه وی از صحابیان بوده است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] خداش (ابهام زدایی). خداش ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • خداش (رهبر جنبش هاشمیه)، یکی از نخستین رهبران جنبش هاشمیه در خراسان در سده دوم• خداش بن بشر مجاشعی بعیث، بَعیث، لقب خِداش بن بِشْر مُجاشِعی، شاعر هجاگوی بصره• خداش بن زهیر عامری، کنیه اش ابو زهیر، از شعرای جاهلی و از شاعران بزرگ و مشهور قبیله قیس
...
wikifeqh: خداش_(ابهام_زدایی)
[ویکی فقه] خداش (رهبر جنبش هاشمیه). خِداش، یکی از نخستین رهبران جنبش هاشمیه در خراسان در سده دوم بود.
اطلاعات روشنی از زندگی و آغاز دعوت او در دست نیست. نام او را به اختلاف عمارة یا عَمّار بن یزید، عمار بن یزداد، عمار بن بُدَیل و عمار بن زید نوشته اند.
دلیل نامگذاری
خداش به معنای «با ناخن پاره کردن» است و گفته شده است که چون او به دین خدشه وارد کرد، چنین نامیده شد. به اتفاق آرای تاریخ نگاران، او خود این نام را اختیار کرد و حال آن که معنای مزبور چنین می رساند که دیگران این نام را به او داده اند. طبری نخستین بار در رویداد های سال ۱۰۹ از خداش یاد کرده است.
آغاز جنبش
یکی از داعیان عباسی به نام ابوالحسین کثیر بن سعد از سال ۱۰۸ تا سه سال (تا حدود ۱۱۱) در خراسان فعال بود. او تبلیغات خود را در خانه ابوالنجم عمران بن اسماعیل، یکی از داعیان عباسی، انجام می داد، اما چون ناآگاه بود، خداش بر او نفوذ پیدا کرد و وی را تحت تأثیر افکار خویش قرار داد. خداش را بُکیر بن ماهان در ۱۱۸ برای هدایت شیعیان عباسی به خراسان فرستاد . او در مرو اقامت گزید و نام خود را به خداش تغییر داد. مردم به دعوت او پاسخ مثبت دادند.
انحراف عقاید
...
wikifeqh: خداش_(رهبر_جنبش_هاشمیه)

پیشنهاد کاربران

بپرس