خدااباد
لغت نامه دهخدا
خداآباد. [ خ ُ ] ( اِخ ) نام دهی بوده است به اطراف بخارا بر پنج فرسنگی آن بر کنار راه بیابان. این ده از قراء مهم بخارا بوده و گروه بسیاری از مردان دین از آن جا برخاسته اند. ( از انساب سمعانی ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید