خدائی کردن. [ خ ُ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) تشبه بخدا پیدا کردن. || پادشاهی کردن. سلطنت کردن. حکومت کردن. دست استیلا داشتن : بر آفاق کشور، خدائی کنی جهان در جهان پادشائی کنی.نظامی.
