خداکشان. [ خ ُ ک ُ ] ( اِ مرکب ) کشندگان خدا. کنایه از کشندگان پادشاه زمان است. || ( اِخ ) نامی که ایرانیان پس از قتل یزدگرد آخرین پادشاه ساسانی بخاندان ماهوی سوری دادند. ( یادداشت بخط مؤلف ): و اولاد ماهویه الی الساعة یسمون بمرو و نواحیها خداکشان و معنی خداکشان قاتلوا المولی. ( از سنی ملوک الارض حمزه اصفهانی ).
